天(tian)命之谓性,率(lv)性之谓道(dao),修道之谓教(jiao)。道也者(zhe),不可(ke)须臾(yu)离也,可离(li)非道也(ye)。是故君(jun1)子戒慎乎其(qi)所不睹,恐惧乎其所(suo)不闻。莫见乎隐,莫显乎微,故君子慎其独(du)也(ye)。喜(xi)怒哀乐之未(wei)发(fa),谓之中;发(fa)而皆(jie)中(zhong)节,谓之和(he)。中也(ye)者,天下之大(da)本也;和也者,天下(xia)之达(da)道也(ye)。致中(zhong)和。天(tian)地位焉,万物育焉。
Copyright © 2008-2018